Нэг хүн саяхан нээсэн дэлгүүрийнхээ дээр “Энд шинэ загас зарж байна” гэсэн бичигтэй том самбар байрлуулжээ. Түүнийг харсан найз нь:
-“Энд” гэдэг үг илүүц биш үү? Өөр газар зарж байгаа биш гэж хэлсэнд мань эр “Энд” гэдэг үгээ хусчээ.
Өөр нэг танил нь ирээд:
-“Зарж байна” гэж нурших хэрэг юу байна? Зүгээр өгөхгүй нь ойлгомжтой биз дээ гэж хэлсэн тул уг үгийг танав.
Гурав дахь нөхөр ирээд:
-“Шинэ загас” гэнэ үү? Шинэ л байж таараа шүү дээ. Хэн хуучирч муудсан загас хайж явах вэ гэхээр нь худалдагч зөвлөгөөг дагав. Самбар дээр зөвхөн “загас” гэсэн үг үлдсэн хойно
дөрөвдэх хүн ирээд:
-Хаа холоос үнэртэж байхад “Загас” гэж бичихийн хэрэг юу байна? гэхээр нь үлдсэн ганц үгийг арилгав.
Тэгтэл тав дахь хүн ирээд:
-Дэлгүүр дээрээ хоосон самбар өлгөдөг нь ямар учиртай юм бэ? гэсэнд худалдагч самбараа буулгаж гэнэ.
Удалгүй өөр нэг хүн ирээд:
-Ийм том дэлгүүр нээсэн байж “Энд шинэ загас зарж байна” гэсэн самбар өлгөчих ухаан алга уу? гэжээ.
Бусдын амыг харах тусмаа чи будилж самуурна. Хүн бүхэн өөрийг хэлж, ийшээ ч нэг, тийшээ ч нэг ташуурдана. Тэд чамд муу санасандаа биш байх. Гэвч сайныг санасан ч ухамсаргүй учраас бусдад яах ийхийг зааж явдаг. Ухамсарлаг хүн чиний үйлдлийг залах гэж оролдохын оронд дотоод харааг чинь нээхэд тусалдаг. Юу хийх, хийхгүйгээ чи өөрөө харах учиртай.
Ошо: Агнистын гэгээ…
АНХААРУУЛГА: Уншигчдын бичсэн сэтгэгдэлд манай сайт хариуцлага хүлээхгүй болно. Та сэтгэгдэл бичихдээ бусдын эрх ашгийг хүндэтгэн үзнэ үү.
0 cэтгэгдэлтэй